Anubis

Anubis (z gr.; egip. Inpu lub Anepu) – w mitologii egipskiej bóg zmarłych, prowadzący ich dusze na sąd bogów, na którym był jednym z sędziów. Opiekun zmarłych i miejsca ich spoczynku. Strażnik cmentarzy, patron mumifikacji i balsamowania. Wyobrażany był jako czarne zwierzę podobne do psa lub człowiek z głową psa lub szakala.

Był uważany za syna Neftydy, siostry Izydy. Jego ojcem był Ozyrys. Tuż po przyjściu na świat Anubisa matka ukryła go w bagnach delty Nilu, chcąc go ochronić przed swoim małżonkiem Setem. Malca znalazła bogini Izyda, która wychowała go. Kiedy Ozyrys opuścił Egipt, by szerzyć nauki po świecie, Anubis towarzyszył mu w jego podróżach. Później, gdy Ozyrys został zabity przez Seta, Anubis zajął się pochówkiem; zawinął ciało Ozyrysa w płótna, tworząc w ten sposób pierwszą mumię. Dlatego też uchodził za twórcę rytuałów pogrzebowych i miał tytuł "Pana Zwojów Mumii". Istnieją także teksty, które twierdzą, że Neftyda była bezpłodna, czyli nie mogła być matką Anubisa.